Gryfońskie

Nelusia

Antydrabblowa Nel napisała drabble. Koniec świata albo i gorzej. Pieśni fado źle na mnie działają. Miłej lektury, uwaga, lekka erotyka.

N.

Następny raz

Leży na podłodze, jej czarne włosy są rozsypane wokół ramion. Ma zamknięte oczy i bladą twarz.
Cisza.
Następnym razem będzie inaczej. Obudzi ją pocałunkami i przywróci to, co straciła. Podaruje jej to, czego nie miała.
(Zapomną o wszystkim)
Jego dłonie przesuną się po białej skórze, a jej ciemne oczy zasnuje mgła. Ciche, aksamitne westchnienia, jakich dotąd nie słyszał, ale następnym razem...
(Pozdejmują maski, odnajdą się na nowo)
Wydobędzie ją z cienia i sprawi, że przestanie odwracać się od światła. Będzie należała tylko do niego.
Oczekiwanie zawieszone wśród gwiazd.
(Urwane oddechy, trawa mokra od rosy)
Podchodzi do niej, nie zwracając uwagi na to, co dzieje się dokoła, klęka obok, nachyla się i całuje. Jej wargi są lodowate.
(Krzyk, cisza, pustka).
Może następnym razem zapomni.